حکایت

شبانی را پدری خردمند بود. روزی بدو گفت: ای پدر دانا و خردمند! مرا آنگونه که از پیروان خردمند می رود پندی بیاموز !
پدر گفت: به مردم نیکی کن، ولی به اندازه، نه به حدی که او را مغرور و خیره سر نماید. 
شبانی با پدر گفت ای خردمند

مرا تعلیم ده پیرانه یک چند

بگفتا: نیک مردی کن نه چندان

که گردد خیره، گرگ تیزدندان